18 Eylül Olayı’nın akabinde, özellikle Kuzey Çin Olayı’ndan sonra, Çin’in uluslararası ve sosyal sınıfları arası ilişkileri büyük değişikliklere uğradı. Çin ve Japonya arasındaki çelişki, Çin toplumunun ana çelişkisi haline geldi. Çin ulusunun karşı karşıya bulunduğu temel sorunlar, Japon saldırganlara karşı direnmek ve giderek şiddetlenen ulusal krizden kurtulmaktı. Çin milletinin menfaatlerini koruma çabası içine giren ÇKP, tarihi ulusal kurtuluş sorumluluğunu üstlenerek KMT ile işbirliği şartıyla Japon saldırganlara karşı ulusal birleşik cephe oluştu- rulması çağrısında bulundu.
1931’de meydana gelen 18 Eylül Olayı’ndan sonra ÇKP, Japon saldırganlara karşı direnmek ve Çin’in ulusal egemen- liği ile toprak bütünlüğünü savunma kararlılığını göstermek için bir bildiri yayımladı. ÇKP, Japonya’ya direnmeyi savunan Çin Milli Devrimci Ordusu’na bağlı 19. Kolordu ile Chiang Kai-shek’e Karşı Çıkma ve Japon Saldırganlara Direniş Ateşkes Anlaşması’nı imzalayıp Chahar Japon Saldırganlara Karşı Müttefik Kuvvetleri’nin organizasyonuna katıldı. Sonra Çin’in kuzeydoğu bölgesinde birleşik cephe stratejisiyle Japon saldır- ganlara savaş açıldı. Kuzeydoğu bölgesi ÇKP’nin liderliğinde Japon saldırganlara direnişin ilk cephesi oldu.
1935’te yaşanan Kuzey Çin Olayı’ndan sonra ÇKP, Japon Saldırganlara Direniş ve Ülkenin Kuruluşu İçin Tüm Soydaşlara Mesaj’ı (1 Ağustos Bildirisi) yayımlayıp 9 Aralık’ta Japon Saldırganlara Karşı Direniş ve Vatanseverlik Hareketi’ni orga- nize edip başlattı. Aralık’ta düzenlenen Wayaobu Toplantısı’nda ÇKP’nin temel stratejik görevi geniş bir ulusal birleşik cephe kurmak olarak belirlendi. 1936’da ÇKP Merkez Komitesipolitikalarını revize ederek, Japon saldırganlara direnişte Chiang Kai-shek’ten ayrı bir yol izleme politikasından Chiang Kai-shek’i birlikte savaşmaya zorlamaya, ardından Chiang’la ve KMT ile birleşme politikasını uygulamaya koydu. Tarihe Xi’an Olayı olarak kaydedilen olayla beraber KMT-ÇKP arasında süren iç savaşa barışçı çözümle son verildi. Aynı dönemde ÇKP, KMT’nin vatansever askeri birlikleri ve Japon saldırganlara direnen diğer silahlı kuvvetlerle işbirliğini sürdürerek, Çin’de ve dünya çapında faşizme karşı savaş yürüten ilk parti oldu.
Şubat 1937’de ÇKP, iki parti ve iki iktidar arasındaki zıtlaş- mayı ortadan kaldırmak, KMT-ÇKP işbirliğini gerçekleştirmek ve Japon saldırganlara karşı ortaklaşa direniş yürütmek amacıyla KMT 5. Merkez Komitesi 3. Genel Kurul Toplantısı’nda “beş koşul” ve “dört garanti” önerisinde bulundu. Japon saldırganların işgali ve Çin halkının kendini kurtarmak için Japonya’yla müca- dele dalgası arka planında KMT, ÇKP ile ortaklık önerisini kabul etmek durumunda kaldı. Eylül 1937’de, KMT’nin yayın organı olan Merkezi Haber Ajansı, ÇKP Merkez Komitesi’nin KMT-ÇKP İşbirliğine Dair Deklarasyonu’nu yayımladı. Chiang Kai-shek ÇKP’nin meşru statüsünü tanıdığını gösteren bir konuşma yaptı. Böylece, KMT ile ÇKP arasındaki ikinci işbirliği tabanındaki Japon Saldırganlara Direniş Savaşı için ulusal birleşik cephe resmen kuruldu. Tüm etnik gruplar, ilerici partiler, Japon saldır- ganlara direnen gruplar, toplumun her kesiminden vatanseverler ve yurt dışındaki Çinli soydaşlar iki partinin yeniden işbirliği başlatmasını memnuniyetle karşıladı ve farklı yöntemlerle birleşik cepheye katıldı. Çin ulusunun benzeri görülmemiş büyük dayanışması, Japon saldırganlara karşı direnişin ülke geneline yayılması bakımından büyük önem taşır.
Japon Saldırganlara Direniş Savaşı için açılan ulusal birleşik cephede savaşan ÇKP, kısa süre içinde emperyalist Japon güçlerle mücadelenin esas unsuru oldu. Direnişin başın- daki devrimci halk gücü, savaşta benzersiz bir büyüme kazandıve Çin’in siyasi geleceğini tayin eden temel kuvvet haline geldi. Çin ulusunun dayanışma içinde direnişi, Japon Saldırganlara Direniş Savaşı’nda zaferi garantileyen önemli bir hazine olarak kabul edilmektedir.
14 yıl (1931-1945) süren çetin mücadeleden sonra Çin halkı, Japon saldırganları yendi ve Japon militarizminin yenil- gisini ilan etti. Japon Saldırganlara Direniş Savaşı ve Faşizme Karşı Savaş zaferle sonuçlandı.
抗日民族统一战线
九一八事变尤其是华北事变后，中国的国际关系和国内阶级关系发生了重大变化。中日之间的民族矛盾上升为中国社会的主要矛盾。中华民族面临的主要问题就是抵抗日本的侵略，挽救日益深重的民族危机。中国共产党秉持民族大义，担负起民族救亡的历史重任，呼吁建立以国共合作为基础的抗日民族统一战线。
1931年九一八事变后，中国共产党就发表宣言，表达了誓死抵抗日本侵略，坚决捍卫国家主权和领土完整的决心。中国共产党与主张抗日的国民革命军第19路军签订反蒋抗日停战协定、参与组织察哈尔抗日同盟军，并率先在东北尝试运用抗日联合战线的策略开展抗日斗争，使辽阔的白山黑水成为中共领导的抗日武装直接对日作战的第一个战场。
1935年华北事变后，中国共产党发表《为抗日救国告全体同胞书》（即《八一宣言》），领导发动了一二·九爱国抗日运动，并在12月召开的瓦窑堡会议上，明确提出党的基本策略任务是建立广泛的抗日民族统一战线。1936年间，中共中央不断调整政策，逐步实现从“反蒋抗日”到“逼蒋抗日”再到“联蒋抗日”政策的转变，并促成西安事变的和平解决，国共内战宣告结束。同一时期，中国共产党还逐渐展开与国民党爱国军队及其他抗日武装的合作抗战，成为中国和世界范围内率先进行反法西斯战争的政党先锋。
1937年2月，中共中央向国民党五届三中全会提出“五项要求”和“四项保证”，旨在消除两大政党和两个政权的对立，实现国共合作，一致反抗日本的侵略。在日本侵略军的步步进逼和全国人民抗日救亡浪潮的推动下，国民党被迫开始接受国共合作抗日的正确主张。同年9月，国民党中央通讯社发表《中共中央为公布国共合作宣言》，蒋介石发表实际上承认中国共产党合法地位的谈话，标志着以第二次国共合作为基础的抗日民族统一战线正式形成。全国各族人民、各进步党派、抗日团体和社会各阶层爱国人士以及海外侨胞热烈欢迎国共两党重新合作，并以不同形式参加了抗日民族统一战线。中华民族空前的大团结，对抗日战争的全面展开有重大意义。
在抗日民族统一战线的旗帜下，中国共产党成为反抗日本帝国主义侵略的中流砥柱，中国共产党所领导的人民革命力量在抗日战争中得到了空前壮大，成为决定中国政治前途的根本力量。全民族抗战是中国人民抗日战争胜利的重要法宝。
经过长达14年艰苦卓绝的斗争，中国人民打败了日本侵略者，宣告了日本军国主义的彻底失败，宣告了中国人民抗日战争和世界反法西斯战争的最后胜利。