18 Eylül 1931 gecesinde, eşitsiz anlaşmanın getir- diği fırsatla Çin’in kuzeydoğu bölgesinde konuşlanan Japon Kwantung Ordusu, uzun planlardan sonra Shenyang kentinin kuzey banliyösünde bulunan Güney Mançurya demiryolunun bir bölümünü havaya uçurdu, ardından bunu Çinli askerlerin yaptı- ğını iddia ederek Çin ordusunun Beidaying üssüne ve Shenyang kentine saldırdı. Birkaç gün içinde 20’den fazla kent ve etrafın- daki geniş bir alan Japon ordusu tarafından işgal edildi. Bu, Çin’i ve dünyayı şoke eden 18 Eylül Olayı’dır.
Japonya işgal hamlelerini sürdürürken KMT yönetimi milli krizi görmezden gelerek yine var gücüyle ÇKP ve halkı hedef alan iç savaşa odaklanmaya devam etti, Japon saldırganlara karşı direnme tedbirleri almadı. Hatta Kuzeydoğu Ordusu’na Çin Seddi’nin Shanhaiguan Geçidi’nin güneyine çekilme emri verdi. Japon ordusu, Shenyang’ın ardından Jilin ve Heilongjiang eyaletlerini de işgal etti. 1932 yılının Şubat ayı itibarıyla Çin’in kuzeydoğu kesimindeki 3 eyaletin hepsi, Japonya’nın işgali altında kaldı.
18 Eylül Olayı, Japonya hükümetinin uzun süredir günde- minde tuttuğu Çin’i işgal etme ve yayılma politikası kapsa- mındaki kaçınılmaz bir sonuç ve Çin’i sömürgeleştirmek emeli doğrultusundaki kritik bir adımdır. Olaydan sonra Çin milletinin en tehlikeli döneme girdiği konusunda Çin’deki tüm etnik gruplar ve çeşitli çevreler hemfikirdi. Japon emperyalistleri Çin’den kovmak Çin halkının ortak iradesi oldu. Ülke genelinde Japon saldırganlara direnme ve KMT yönetiminin “direnmeme” politika- sına karşı çıkma bilinci kısa zaman içinde yükseldi.
Milli krizin günden güne ciddileştiği dönemde ÇKP, Japon saldırganlara direnç bayrağını yükseltti. Çin’in kuzeydoğukesimindeki halk ÇKP’nin liderliğinde ve etkisiyle Japon saldır- ganlara karşı gerilla savaşını başlattı. Japon saldırganlara direnen güçler arasında Kuzeydoğu Gönüllüler Ordusu da yer alıyordu. Direniş güçleri, 1936 yılının Şubat ayında birleşerek Kuzeydoğu Birleşik Direniş Ordusu haline geldi. Birleşik Direniş Ordusu 1937 yılında meydana gelen Lugouqiao Olayı’ndan sonra bölgedeki halkı seferber edip daha geniş kapsamlı bir silahlı mücadeleyi başlatarak ÇKP’nin ülke çapında liderlik ettiği direniş savaşına güçlü destek sağladı.
九一八事变
1931年9月18日深夜，根据不平等条约驻扎在中国东北的日本关东军经过长时间密谋和精心策划，炸毁了沈阳北郊柳条湖附近的一段南满铁路，栽赃嫁祸于中国守军，并借此突然袭击了东北军驻地北大营和沈阳城，随即在几天内侵占20多座城市及其周围的广大地区。这就是震惊中外的九一八事变。在日军侵略面前，国民党政府置民族危机于不顾，仍集中力量进行反共反人民的内战，对日军采取绝对不抵抗主义，命令东北军撤至山海关内。日军在占领沈阳后，接着分兵侵占吉林、黑龙江。1932年2月，东北三省全部沦陷。
九一八事变是日本政府长期以来推行对华侵略扩张政策的必然结果，是企图变中国为其独占殖民地而采取的重要步骤。九一八事变后，中华民族到了最危险的时候，成为全国各族人民、各界人士的共识；将日本帝国主义驱逐出中国，成为中华儿女的心声。各地人民纷纷要求抗日，反对国民党政府的“不抵抗”政策。
在民族危机日益严重的形势下，中国共产党继续举起抗日的旗帜。在中国共产党的领导和影响下，东北人民奋起抵抗，开展抗日游击战争，涌现出东北抗日义勇军等各种抗日武装。1936年2月，东北各抗日部队统一改编为东北抗日联军。1937年卢沟桥事变后，抗日联军团结广大群众，进一步开展了广泛持久的抗日武装斗争，有力地配合了中国共产党领导的全国抗战。