1980’li yılların ortalarında Çin genelinde örgütlü, planlı ve büyük ölçekli yoksulluğu azaltma ve kalkındırma kampanyası başlatıldı. Kalabalık yoksul nüfusa sahip ve yoksulluk derecesi yüksek olan ilçeler, bu çalışmaların yürütüldüğü en temel birimler olarak belirlendi. Zira Çin’deki ilçeler, en alt idari sistemde teşkilat yapısı en geniş kapsamlı ve kamu yönetim işlevi en güçlü birimler olarak, üstteki ve alttaki yönetim kademeleri ile vatandaşları birbirlerine bağlayan mühim halkalardır. İlçelerin yoksul köylere ve kitlelere yakın olması, yoksulluğu azaltma çalışmalarının isabetli şekilde yürütülmesi için yararlıdır. Üstelik, yoksul nüfusu fazla ve yoksulluk oranı yüksek olan ilçelerin yoksullukla mücadelenin öncelikli organları olarak görülmesi, yoksulluğu azaltma çalışmalarına güç katar.
1986 yılında ilk kez yoksul ilçeler listesi hazırlandı, 1985 yılında ortalama geliri 150 yuandan az olan ve azınlıkların yaşadığı bölgelerde net geliri 200 yuanın altında kalan 331 ilçe öncelikli yoksul ilçeler listesine alındı. 1994 yılında yayımlanan “Yoksulluğu Azaltmaya Dair 7 Yıllık Ulusal Eylem Programı (1994-2000) ” başlıklı belgede 2. yoksul ilçeler listesi duyuruldu. 1992 yılında kişi başı ortalama net gelirin 400 yuandan az olduğu ilçeler ulusal düzeydeki yoksul ilçeler listesinde yer almaya devam ederken, 700 yuandan fazla olan ilçeler listeden çıkarıldı, 592 ilçe yoksulluğu azaltma çalışmalarının odak ilçeleri kapsamına girdi. 2001 yılında yayımlanan “Çin’in Kırsal Kesimlerinde Yoksulluğu Azaltma ile Kalkındırma Taslağı (2001-2010)” başlıklı belgede ise yoksul ilçeler listesi yeniden düzenlendi ve 592 yoksul ilçenin “yoksulluğu azaltma ve kalkındırma çalışmalarının odak ilçeleri” adıyla anılması kararlaştırıldı.
2011 yılında yayımlanan “Çin’in Kırsal Kesimlerinde Yoksulluğu Azaltma ile Kalkındırma Taslağı (2011-2020)”nda birbirine bitişik olan 14 yoksul bölge, yoksulluğu azaltma savaşının esas sahası olarak belirlendi. Bu bölgelerde bulunan 680 ilçe ile bu bölgeler dışında yer alan 152 ilçe olmak üzere toplam 832 ilçe, yoksul ilçe listesini teşkil eder duruma geldi. İşte bu ilçeler, 2020 yılında yoksulluktan kurtulması planlanan yoksul ilçelerdir.
贫困县
中国自20世纪80年代中期在全国范围内开展有组织、有计划、大规模扶贫开发以来，一个基本做法是将贫困面较大、贫困程度较深的县作为实施扶贫开发的基本组织单位。这是因为，县一级是中国基层行政建制中组织机构最全、公共管理职能最强的基层组织，是承上启下的最重要环节，离贫困村、贫困人口的距离最近，有利于开展有针对性的扶贫开发工作。此外，将贫困面较大、贫困程度较重的县作为扶贫开发的重点单位，有利于将较大比重的贫困人口纳入扶贫工作范围，集中力量进行扶持。
1986年国家第一次确定贫困县，并以县为单位，以1985年年人均收入低于150元和少数民族地区年人均纯收入低于200元为标准，确定了331个国家重点扶持贫困县。1994年颁布的《国家八七扶贫攻坚计划（1994—2000年）》第二次确定贫困县，将1992年全县农民人均纯收入低于400元的县全部纳入国家级贫困县，原来的贫困县高于700元的一律退出。这次调整确定了592个国家重点扶持贫困县。2001年国家颁布《中国农村扶贫开发纲要（2001—2010年）》对国家重点扶持贫困县再次进行调整，改称国家扶贫开发工作重点县，总体规模仍保持592个。
2011年《中国农村扶贫开发纲要（2011—2020年）》确定14个集中连片特殊困难地区（简称连片特困地区）作为扶贫攻坚主战场，覆盖680个重点县。这些县加上没有在片区范围的国家扶贫开发工作重点县共832个，统称“贫困县”。国家确定2020年贫困县全部摘帽的就是这832个县。